Er is weer een klein stapje gezet in de richting van een meer humane tenuitvoerlegging van de levenslange gevangenisstraf. Minister Dekker voor Rechtsbescherming heeft het mogelijk gemaakt dat aan levenslanggestraften die in een tbs-kliniek verblijven verlof wordt verleend.
Deze mogelijkheid was in 2007 (Stcrt 29 juni 2007, nr. 123) uit de regeling geschrapt met als toelichting dat voor verlof de voorwaarde geldt dat ‘de prognose en de behandeldoelen verlofbeleid toelaten’ en dat ‘daarom’ verlof voor levenslanggestraften niet mogelijk was.
Die regeling is nu zo aangepast dat aan degenen die aan re-integratieactiviteiten mogen deelnemen zoals bedoeld in het besluit Adviescollege levenslanggestraften, verlof kan worden toegestaan (art. 2 lid 6 onder d Verlofregeling TBS nieuw). Het Besluit staat in de Staatscourant van 5 juli 2018 en trad op 6 juli in werking.
In feite komt het erop neer dat een omissie is hersteld, want bij het maken van de nieuwe regeling was vergeten rekening te houden met de mogelijkheid dat levenslanggestraften in een tbs-kliniek verblijven. Het is bovendien een minimaal stapje want verlof is hiermee nog steeds niet toegestaan gedurende de eerste 25 jaar detentie, zelfs niet voor degenen die aan een stoornis lijden en daarom in een behandelkliniek zijn geplaatst waar verlof onderdeel van de behandeling vormt. Om aan levenslanggestraften reëel perspectief op vrijlating te bieden, zullen de mogelijkheden tot verlof verder moeten worden uitgebreid. Zie hieromtrent ook de opmerkingen van psychiater Rijnders op het Symposium Levenslang op 6 april 2018 jl.
W.F. van Hattum, 11 juli 2018
