Sinds ongeveer 2004 was het vast beleid dat levenslanggestraften wel gratie kunnen verzoeken, maar dat ze in de praktijk geen gratie krijgen. Tot en met 2020 was de enige uitzondering een gratieverlening aan een terminaal zieke levenslanggestrafte die de laatste weken van zijn leven buiten de gevangenismuren kon doorbrengen. Tot en met 2020 was gratieverlening als het ware een papieren mogelijkheid geworden. Hierin heeft de burgerlijke rechter onlangs, in januari van 2021, een kleine bres geslagen. De minister heeft zich naar aanleiding van de uitspraken van deze rechter gedwongen gevoeld gratie te verlenen. Zie daarover het nieuwsbericht van 20 januari 2021 van het Forum. Drie maanden later is opnieuw gratie verleend aan een levenslanggestrafte. Ook aan deze gratie zijn de nodige civiele procedures voorafgegaan (25 maar liefst). Zie hierover het nieuwsbericht van 10 mei 2021 van het Forum.