Wie in Nederland wordt veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf, zit ook echt zijn leven lang vast, dus ’tot de dood erop volgt’. Dat blijkt tenminste uit een uitspraak uit 2004 van toenmalig minister van Justitie Donner. Veel Nederlanders zijn zich daar niet van bewust, zo blijkt uit een kleine peiling op straat in Groningen. Zij denken dat ook levenslanggestraften na een flink aantal jaren in ieder geval weer een nieuwe kans kunnen krijgen, bijvoorbeeld omdat ze tot inkeer zijn gekomen en geen gevaar voor de samenleving meer vormen.
Het onlangs opgerichte ‘Forum humane tenuitvoerlegging levenslange gevangenisstraf’ vindt dat niemand het recht op hoop ontzegd mag worden. Voorzitter Wiene van Hattum pleit voor een procedure, waarin na geruime tijd opnieuw wordt gekeken of gevangenisstraf nog wel zin heeft. Zo’n procedure zou volgens haar veel beter aansluiten bij de rechtspraktijk in de ons omringende landen.
In Adams Appel geeft van Hattum, die ook strafrecht doceert op de Rijksuniversiteit Groningen, verschillende argumenten die pleiten voor een humanere bejegening van de zwaarste criminelen.
Meer informatie: http://www.adamsappel.nl
(CC) Rijksuniversiteit Groningen
